Σε αυτό το forum και σε άλλα έχουν γραφτεί πολλά για την περιοχή του Παγασητικού, αλλά και για την έξω πλευρά του Πηλίου ανάμεσα στην ηπειρωτική χώρα και τη Σκιάθο.
Κάθε φορά που επισκέπτομαι αυτά τα μέρη ανακαλύπτω κάτι καινούργιο και ταυτόχρονα επιβεβαιώνω την ομορφιά των γνωστών καταδυτικών σημείων. Το ίδιο συνέβη και το τετραήμερο από 15 με 16 Ιουλίου 2011.
Για τον ύφαλο του Λευτέρη δεν έχω να γράψω κάτι παραπάνω από αυτά που έχουν κατά καιρούς γραφτεί. Αν είχε λίγο παραπάνω ζωή σε μεγάλα ψάρια τότε πολύ εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί το Elphistone της Μεσογείου. Γκρεμοί, μεγάλα βάθη, γοργονίες, σπασμένοι αμφορείς από αρχαία ναυάγια και δύο τουλάχιστον ναυάγια του 20 αιώνα συνθέτουν ένα σκηνικό εκπληκτικό. Οι βουτιές σε βάθη προσιτά για τους περισσότερους, αλλά και δυνατότητα για πιο τεχνικές καταδύσεις καθώς το Βόλος φτάνει αρκετά βαθιά.
Αυτό που θέλω όμως να τονίσω σε αυτό το post και το οποίο σαφώς έχει να κάνει με την αναφορά μου στην έλλειψη ζωής στο Λευτέρη, είναι η διαπίστωση για ακόμη μία φορά πόσο πληγωμένη είναι η θάλασσα . Η περιοχή έχει τα πάντα που θα μπορούσαν να την κάνουν ένα φυσικό ενυδρείο με όλα τα είδη της μεσογειακής πανίδας. Παρόλα αυτά η υπέρ- αλίευση έχει κάνει και εδώ αισθητά τα σημάδια της. Η σύγκριση δεν γίνεται με το παλιό βίντεο του Han Hash όπου πέρα από το πλήθος ψαριών κάνει το πέρασμά του και ένας ευμεγέθης καρχαρίας, αλλά με ένα βράχο μερικών δεκάδων τετραγωνικών μέτρων λίγα μίλια πιο πέρα. Η αγάπη μερικών ανθρώπων για την θάλασσα και για τη δουλειά που κάνουν, τους ώθησε στο να καταβάλουν προσπάθεια να αποτρέπουν την αλίευσή του με όσα μέσα έχουν στη διάθεσή τους. Η συζήτηση πολλές φορές είναι αλήθεια ότι δεν πιάνει τόπο και τότε πρέπει να ανατρέξουν σε νόμους και διατάξεις που αποτρέπουν την αλιεία κοντά σε ακτές και λουόμενους. Όπως και να έχει και παρά τις δυσκολίες το αποτέλεσμα είναι ένα και φαίνεται. Ψάρια παντού! Και το σημαντικότερο ψάρια όχι νευρικά. Ακόμα και στον τρόπο που κολυμπούν οι καλόγριες φαίνεται η διαφορά. Η πλούσια ζωή μετέτρεψε τον μικρό βράχο σε ένα μικρό ενυδρείο. Μπορεί να είχε λάσπη μπορεί να μην είχε γοργονίες, είχε όμως ζωή και κίνηση που κάνουν τη διαφορά πλέον της καταδύσεις στην Ελλάδα. Τα Medes τελικά μπορεί να είναι δίπλα μας, αλλά ακόμα δε το έχουμε πάρει είδηση.

Το ναυάγιο του "Καλή Τύχη" στην Αγία Κυριακή
Υ.Γ. Πάρι, Ντίνα και Holly, συνεχίστε την καλή δουλειά